 |
| "පොරවීම" |
ලංකාවේ ඉන්ටර්නෙට් මාධ්‍යක් ලෙස ක්‍රියාත්මක වීම අතිශය ජනප්‍රිය වූයේ මේ දශකයේ මැද බාගේදීය. එතෙක් සයිබර් අවකාශය පැවතියේ සුඛෝපභෝගී පරිභෝජනයට ගැනෙන මාධ්‍යක් ලෙසය. නමුත් සන්නිවේදන ආයතන අතර පවතින අතිදැවැන්ත තරග කාරීත්වය නිසාම එය සම්පූර්ණයෙන් සාමාන්‍යකරණය වීය. රටක දියුණුවට එවැනි මාධ්‍යක් සාමාන්‍යකරනය වීම ඉතාම යහපත්ය. අන්තර්ජාලය හරහා අතිසුවිසල් දැනුම් හුවමාරුවක් සිදුවන නිසාම ලංකාව වැනි වූ දූපත් රාජ්‍ය තුළ වීශ්වීය මිනිසා බිහිකර ගත හැක්කේ මෙවැනි විශ්වීය දැනුම් නියැදියන් සාමාන්‍යකරණය වීම හරහාය. ඒ නිසාම මේ සාමාන්‍යකරණය වීම අති සුන්දරය.
නමුත් ප්‍රශ්ණය පවතින්නේ ලංකාව වැනි අසංවර්ධිත සමාජයක් පවතින රටවල් තුළ අන්තර්ජාලයෙන් ලබාගත හැකි මුක්‍ය දැනුම පසෙකලා තමන්ට අහිමි වූ අනන්‍යතා ඒ ඔස්සේ සෙවීමට යෑමයි. විශේෂයෙන් ෆේස් බුක්වැනි මානව ජලයන් තුළ තමා වෙනුවට සයිබර් අවකාශ තුළ නිර්මාණ වන තමා හරහා තමන්ට නැතිවූ අනන්‍යතාවය ආරෝපණය කරගැනීමට උත්සහ දැරීම බහුලව දැකිය හැකිවේ. සාමාන්‍ය වි්‍යවහාරික වදනයෙන්ම කියනවානම් මම විසින් මා පොරක් කරගැනීමේ නිර්ලැජ්ජිත උත්සහයේ නිරතවීමයි. එක පැත්තකින් තමන් තෘප්තිමත් කරගැනීමට උවමනාවට වඩා ඇති අපේ වැනි රටවල මෙය පුදුමයට කාරණයක් නොවේ. නමුත් මේයින් මතුවන අර්බුදය අනන්‍යතා ආරෝපණය කරගැනීමට යාම ඔස්සේ තමන්ගේ තමන් යුයෝතපියාවටම රැවටීමයි. එතැන් සිට තමන්ට තමන් අමතක වී නිරන්තරයෙන් ඉහත කී පොර ක්‍රියාත්මක වෙයි.
මෙය සමාජ විද්‍යාත්මක සාමාජය තුළ අර්බුද ගණනාවක් මතුවීමේ විභවයක් මේ වනවිට පෙන්වයි. ෆැන්ටසියෙන් යථාර්ථයට පැමිණිවිට ඉහත අර්බුදයට ගොදුරුවූවෝ තමන්ගේ සෑබෑ අනන්‍යතාවය යථාර්ථයේදීද අමතක කර ජීවත්වීමට උත්හස දරති. දැන් ලංකාවේ සමාජය ගෙවමින් සිටින්නේ එවැනි කාල සමයකි. කාලයක් හන්දි හන්දි ගනේ රස්තියාදුවෙමින් හන්දියේ යන කෙල්ලන්ගේ පස්සවල් දිහා බලමින් සිටි අයියලා එක් රැයකින් හමුදාවට බැදී දේශප්‍රේමීන් බවට පත්වූවාක් මෙන් වැලේ වැල් නැතිව සිට අයියලා සයිබර් අවකාශය ඔස්සේ එක් ක්ෂණයකින් පොරවල් වී ඇත. ඔවුන් පොරවල් වී පමණක් නොව උඹලා පොරවල්ද යනුවෙන් අනෙකාගේන් ප්‍රශ්ණ කිරීමට පවා ඔවුන්ගේ මනෝ විකාරය දැඩිවී ඇත.
මේ නිමේශය වනු විට ඔවුන්ට අනුව ශ්‍රී ලංකා මාතාව නිදහස් කරගැනීමේ සටන ඇත්තේ සයිබර් අවකාහයේය. ඒ නිසා මේ සයිබර් පොරවල් නැතිනම් සයිබර් දේශප්‍රේමීන් කුමක් හෝ වචන ටිකක් ගෙන හතර අතට වනමින් සිටී. ඇත්තෙන්ම ලංකාව බේරාගත යුත්තේ මෙවැන් මේ පොරවල් කියාගන්නා පිරිස්වලින්ය. කලක් අනගාරික ධර්මපාල වැන්න ජාතිවාදය ලංකා භූමියේ වැපිරුවා මෙන් මොවුන් දැන් ජාතිවාදය සයිබර් අවකාහයේ වපරමින් සිටී.
ඔවුන්ගේ මේ විකාරරූපී ස්භාවය නිසා සාමාන්‍යකරණය වූ මහා දැනුම් නිදය ඔහේ අපතේ යමින් පවතී. ඇත්තෙන්ම ඔවුන්ට පිළිතුරු දීම කාලය අපතේ යැවීමක් මිස තර්කාන්විත සංවාදයක් හරහා යමක් ඉගනීමට අවස්ථාව නොවේ....
නමුත් ප්‍රශ්ණය පවතින්නේ ලංකාව වැනි අසංවර්ධිත සමාජයක් පවතින රටවල් තුළ අන්තර්ජාලයෙන් ලබාගත හැකි මුක්‍ය දැනුම පසෙකලා තමන්ට අහිමි වූ අනන්‍යතා ඒ ඔස්සේ සෙවීමට යෑමයි. විශේෂයෙන් ෆේස් බුක්වැනි මානව ජලයන් තුළ තමා වෙනුවට සයිබර් අවකාශ තුළ නිර්මාණ වන තමා හරහා තමන්ට නැතිවූ අනන්‍යතාවය ආරෝපණය කරගැනීමට උත්සහ දැරීම බහුලව දැකිය හැකිවේ. සාමාන්‍ය වි්‍යවහාරික වදනයෙන්ම කියනවානම් මම විසින් මා පොරක් කරගැනීමේ නිර්ලැජ්ජිත උත්සහයේ නිරතවීමයි. එක පැත්තකින් තමන් තෘප්තිමත් කරගැනීමට උවමනාවට වඩා ඇති අපේ වැනි රටවල මෙය පුදුමයට කාරණයක් නොවේ. නමුත් මේයින් මතුවන අර්බුදය අනන්‍යතා ආරෝපණය කරගැනීමට යාම ඔස්සේ තමන්ගේ තමන් යුයෝතපියාවටම රැවටීමයි. එතැන් සිට තමන්ට තමන් අමතක වී නිරන්තරයෙන් ඉහත කී පොර ක්‍රියාත්මක වෙයි.
මෙය සමාජ විද්‍යාත්මක සාමාජය තුළ අර්බුද ගණනාවක් මතුවීමේ විභවයක් මේ වනවිට පෙන්වයි. ෆැන්ටසියෙන් යථාර්ථයට පැමිණිවිට ඉහත අර්බුදයට ගොදුරුවූවෝ තමන්ගේ සෑබෑ අනන්‍යතාවය යථාර්ථයේදීද අමතක කර ජීවත්වීමට උත්හස දරති. දැන් ලංකාවේ සමාජය ගෙවමින් සිටින්නේ එවැනි කාල සමයකි. කාලයක් හන්දි හන්දි ගනේ රස්තියාදුවෙමින් හන්දියේ යන කෙල්ලන්ගේ පස්සවල් දිහා බලමින් සිටි අයියලා එක් රැයකින් හමුදාවට බැදී දේශප්‍රේමීන් බවට පත්වූවාක් මෙන් වැලේ වැල් නැතිව සිට අයියලා සයිබර් අවකාශය ඔස්සේ එක් ක්ෂණයකින් පොරවල් වී ඇත. ඔවුන් පොරවල් වී පමණක් නොව උඹලා පොරවල්ද යනුවෙන් අනෙකාගේන් ප්‍රශ්ණ කිරීමට පවා ඔවුන්ගේ මනෝ විකාරය දැඩිවී ඇත.
මේ නිමේශය වනු විට ඔවුන්ට අනුව ශ්‍රී ලංකා මාතාව නිදහස් කරගැනීමේ සටන ඇත්තේ සයිබර් අවකාහයේය. ඒ නිසා මේ සයිබර් පොරවල් නැතිනම් සයිබර් දේශප්‍රේමීන් කුමක් හෝ වචන ටිකක් ගෙන හතර අතට වනමින් සිටී. ඇත්තෙන්ම ලංකාව බේරාගත යුත්තේ මෙවැන් මේ පොරවල් කියාගන්නා පිරිස්වලින්ය. කලක් අනගාරික ධර්මපාල වැන්න ජාතිවාදය ලංකා භූමියේ වැපිරුවා මෙන් මොවුන් දැන් ජාතිවාදය සයිබර් අවකාහයේ වපරමින් සිටී.
ඔවුන්ගේ මේ විකාරරූපී ස්භාවය නිසා සාමාන්‍යකරණය වූ මහා දැනුම් නිදය ඔහේ අපතේ යමින් පවතී. ඇත්තෙන්ම ඔවුන්ට පිළිතුරු දීම කාලය අපතේ යැවීමක් මිස තර්කාන්විත සංවාදයක් හරහා යමක් ඉගනීමට අවස්ථාව නොවේ....
ඔබ කියන දේ ඇත්ත. නමුත් එහි වරදක් කියන්නට බැහැ නේද? සුවිශේෂී වීමට ඇති සහජ මිනිස් ආශාව එක් අතකින් හරි අහිංසකයි. කොහොමටත් මහ පොළොවේ නැතිව සයිබර් අවකාශයේ ගහ ගැනීම ගැන නම් මම කැමතියි. (නමුත් එය කෙතරම් දුරට දේශපාලනිකව සාධනීයද යන්න නම් දන්නේ නෑ)
ReplyDeleteඇත්තෙන්ම කතාව ඇත්ත.
ReplyDelete